3 maart 2020 Mijn laatste opname ben ik opgenomen via de eerste hulp. Een compleet andere afdeling dan de andere afdelingen van het ziekenhuis. De eerste keer dat ik er deze keer kwam was op een vrijdag aan het begin van de middag. De neuroloog had me die morgen gebeld en verteld dat mijn bloedwaarden niet in orde waren: ik moest me melden bij de eerste hulp en de dienstdoende internist was al op de hoogte. Mijn man en ik zagen al vrij snel dat het druk was. Er stonden veel auto’s en de wachtkamer zat vol. Na een kwartiertje werden we binnen geroepen door de triage verpleegkundige. Deze verpleegkundige is er speciaal om mensen die binnen komen op de eerste hulp zo snel mogelijk te zien en in te schatten hoe snel ze hulp nodig hebben. Ze kan, indien ze tijd heeft, alvast bloed afnemen en ze kan bijvoorbeeld pijnstillers voorschrijven. Iedere patiënt krijgt een kleurcode toegewezen, deze bepaald hoe urgent je bent. Een hoofdwond die gehecht moet worden is natuurlijk hartstikke vervelend maar niet zo urgent als een hartaanval en een gebroken arm is pijnlijk maar een peuter met hevige buikpijn gaat toch voor. In verband met mijn torenhoge hartslag (gemiddeld 130 keer per minuut) kreeg ik de kleur geel. Dat betekende dat ik binnen 60-120 minuten geholpen zou moeten worden (en dat je voorzichtig moet zijn als je de weg op gaat). Vervelend dat wachten, want je hebt geen bed. Ik was extreem moe en ben op een gegeven moment op mijn mans schoot gaan liggen (dat is dan wel weer lekker). Toch vond ik het wachten niet zo erg. In tegenstelling tot andere mensen in de wachtkamer. Ik denk aan al die mensen die wel de kleurcode rood of oranje krijgen. Bij wie de tijd een kwestie is van leven of dood! Die hebben die spoed écht nodig! Als ik in die situatie zou zijn, of een van mijn dierbaren, dan zou ik ook willen dat ze snel geholpen worden. En als je eenmaal op de eerste hulp ligt dan wil je goed geholpen worden en dan wil je niet snel weer buiten gezet worden omdat de wachtkamer vol zit. Ja wachten is vervelend, maar kleurcode rood krijgen is nog veel vervelender! Ik zou wensen dat mensen daar eens aan zouden denken voordat ze zo gaan klagen. We hebben geen reden tot klagen, uiteindelijk worden we hier in Nederland allemaal geholpen! Maar soms moet je gewoon een klein beetje geduld hebben...
