30 juni 2022
Ik voelde het al langer... ik was niet meer op mijn plek in 'mijn' ziekenhuis. Het voelde niet meer goed, maar de knoop doorhakken deed ik niet.
Waarom niet? De eerste reden was, dat ik mijn Lemtrada kuur daar wilde af maken, middenin een behandeling overstappen leek me niet handig. Zeker niet gezien de complicaties na de eerste kuur week.
Maar goed, de laatste kuur was in augustus 2021 en nog altijd was ik niet over gegaan. Is het een soort loyaliteit? Een gevoel van... ondankbaar overkomen ondanks de toewijding die al het zorgpersoneel aan de dag legt? Ik kwam er niet uit.
Het gekke is dat ik al mijn patiënten, zowel in het verleden als heden, nadrukkelijk op het hart druk op zoek te gaan naar zorgverleners die je vertrouwt en waar je je goed bij voelt. Zeker als het gevoel bij je huidige zorgverlener niet goed is. Dat is niet gek, je kunt niet met iedereen even goed door een deur. Maak dat je weg komt, je hebt nog lang genoeg met ze te maken!!! Maar waarom ging ik dan niet?
Het heeft wat denkwerk gekost maar ik denk dat ik het weet. Ik denk dat hier het principe heeft geteld: je weet wat je hebt en je weet niet wat je krijgt. Want behalve dat je iets bekends en vertrouwds achterlaat, komt er iets nieuws en onbekends voor terug. En dat is spannend en eng.
Weer opnieuw je verhaal moeten vertellen, mensen leren kennen en mensen de kans geven om jou te leren kennen. Zorgen dat ze weten wat ze moeten weten en het belangrijkste: is die o zo belangrijke klik er wel?
Uiteraard had ik goed voorwerk en onderzoek gedaan waar ik heen wilde, want je leest het goed: de stap is inmiddels gemaakt! Een paar weken geleden was mijn eerste afspraak. Wat is dat wennen!! Zoeken naar waar je heen moet, alles vreemd. Een ander aanmeldsysteem, nieuwe mensen, nieuwe regels. Maar alles zal wennen...
De afspraken waren fijn. Ik heb mijn verhaal kunnen vertellen en er werd geluisterd. Ik heb kennis gemaakt met mijn nieuwe neuroloog en MS verpleegkundige en zij hebben mij een beetje leren kennen. De fundering is gelegd.
Ik ben opgelucht dat ik de stap heb gezet. Achteraf snap ik niet waarom ik dit niet eerder heb gedaan.. dus 'tip van flip' voor iedereen die zich niet op zijn of haar plek voelt bij een zorgverlener. Of het nou een neuroloog of fysiotherapeut is of een heel ziekenhuis: kijk verder! Ga weg! Zoek iemand of iets waar je je wel goed bij voelt, waarbij je wel vertrouwen ervaart. Dat recht heb je, altijd!