28 januari 2020
Ik heb nu sinds 2 en een half jaar mijn eigen rolstoel. Het heeft even geduurd voordat ik hem als vriend kon toelaten. Inmiddels ben ik blij dat hij er is. Het grootste deel van de tijd staat hij werkeloos in de gang. Nou ja, werkeloos... we deponeren netjes onze jassen over hem heen, heel nuttig. Maar als ik hem nodig heb dan is hij er voor me! Gelukkig! Het maakt sommige dingen zoveel makkelijker en sommige drempels zoveel lager.
Ik raak inmiddels ook steeds meer gewend aan het zitten in mijn rolstoel. Aangezien hij op maat gemaakt is zit hij erg comfortabel, maar dat is niet wat ik bedoel. Ik raak gewend aan het ‘in een rolstoel zitten’. Het gebeurt weleens dat mensen over je heen praten. Iets dat je wel vaker hoort van mensen in een rolstoel. Nu heb ik daar niet zo heel veel last van. Ik roer mijn mondje wel. Manoeuvreren, hoepelen en bochtjes maken gaat me ook steeds beter af. Al ben ik nog weleens lomp en buts ik af en toe behoorlijk (winkels!!!). Ach, het is een vaardigheid.
Er is me de afgelopen jaren wel iets anders opgevallen. Zodra ik in die stoel zit dan hoort hij bij mij. Hij maakt direct onderdeel uit van mijn persoonlijke ruimte. Ik weet niet zo goed waar ik het mee kan vergelijken. Misschien een bril? Die hoort ook bij je? Onmisbaar onderdeel? Het is me weleens overkomen dat ik ergens in mijn rolstoel zat en iemand ging er tegenaan leunen, of ging een ritme tikken op de handvatten. Heel vervelend! Het voelde direct als een inbreuk in mijn persoonlijke ruimte. Gek he? Ik had me dit echt nooit gerealiseerd. Dit geldt overigens niet als ik weet dat iemand me duwt of gaat duwen. Wel weer als iemand dit onverwachts doet! Alsof ze mijn privacy schenden?!
Ongetwijfeld heb ik in het verleden ook op zo’n manier ‘inbreuk’ gemaakt in iemands persoonlijke ruimte. Ik heb zelfs geen idee of andere rolstoelgebruikers dit op dezelfde manier ervaren. Misschien ben ik wel de enige. Kan natuurlijk.
Wat natuurlijk niet kan is dat al mijn ziekenhuisvriendjes een naam hebben, en deze huisvriend niet eens! (Kom ik achter terwijl ik dit stukje schreef) Hij verdient een naam. Dus help me even, een mannen naam met een H (vraag me niet waarom) maar niet te stoer, want zo stoer is deze vriend niet. Iemand een suggestie?? 😉