Voer

19 januari 2020

Voor de beelddenkers onder ons even een kleine situatieschets: ik lig dit heerlijk in mijn eigen bed te schrijven! Dus ik ben thuis! Kom ‘tie:

Eten in een ziekenhuis. Deze week hoorde ik een verhaal van iemand die vertelde dat als je in Hongarije in een ziekenhuis ligt je familie maar moet zorgen dat je te eten krijgt. Zelfs borden en bestek hebben ze niet!! Hoe anders is dat in het Catharina ziekenhuis!

Iedere ochtend rond 8 uur en 12 uur (en om 10, 15 en 20 uur voor de koffie/thee ronde) hoor je hem al van verre komen: Harvey! En hij doet zijn naam eer aan. (Als een apparaat tattoos zou kunnen hebben zat Harvey er vol mee) Harvey is net als Huub een apparaat op wielen, hij is echter vele malen groter en robuuster; een echte tank. Harvey heeft allemaal vakjes, laatjes, bakjes en andere geheime opbergplekken waar de lekkerste dingen uit komen! (Ik zal maar niet zeggen dat Harvey elektrisch wordt aangedreven, dat doet wat afbreuk aan zijn stoere imago) Je kunt echt van alles kiezen. Allerlei soorten brood, ei, beleg, fruit, yoghurt, drinken en noem maar op. Een ontbijtbuffet in een hotel is er niets bij.

Hoewel ik het afgelopen jaar 3 keer een week ben opgenomen geweest, ken ik nog steeds al Harveys geheimen niet. Nog iedere opname kom ik er achter dat er nog meer lekkers in Harvey verstopt zit dan ik al wist.

Nu ben ik toch al een enorme bofkont. Tijdens een opname 2 jaar geleden heeft de diëtist mij op een eiwitrijk en energierijk dieet gezet. Dit in verband met mijn lage lichaamsgewicht en enorme vraatzucht (prednison doet gekke dingen met je!!). Wat een geheime wereld van Harvey ging er toen voor me open! Delen die voor andere (zonder zo’n dieet) gesloten bleven. Notenrepen, zelf gebakken bananenkoeken, stukken jonge kaas, chocoladekoeken, bakjes met nootjes. Alles mocht!!! Sterker nog, als je erom vraagt staan ze te juichen want ik hou me aan mijn dieet! Joehoe!!!

Overigens heeft dit gedurende mijn eerdere opnames op een 4 persoonskamer nog weleens scheve gezichten gegeven van mijn kamergenoten, die mochten dat namelijk niet...

Het avondeten is ook erg goed. Het ziekenhuis heeft een kok in dienst. Iedere dag is er de tip van de chef. Lijkt het je niets? Dan kies je gewoon aardappelen, rijst, vlees, vis of groente. Deze week heb ik onder andere risotto, boerenkool met worst, gebakken zalm met venkel, nasi en babi pangang gegeten. Iedere avond met rauwkost salade en een toetje naar keuze! Erg smakelijk allemaal. Er zat echter één heel groot nadeel aan..... .... het was iedere avond te snel op!

Nu ik weer thuis ben moet ik ook Harvey missen en gezien mijn ontzettende, continue aanwezige drang om te eten zal ik hem van al mijn vriendjes in het ziekenhuis het meeste missen.

Helaas geen foto van Harvey, steeds als hij voor mijn deur stond was ik meer bezig met wat hij voor me meebracht, dan dat ik eraan dacht een foto van hem te maken. Iets met prioriteiten?