MS en mijn zwangerschap

19 april 2020

Toen mijn man en ik te horen kregen dat ik MS had, hadden we een kinderwens. Sterker nog, de pil was de deur al uit. Eén van de eerste vragen die we de neuroloog dan ook stelden was wat we daarmee moesten. Kon ik nog zwanger worden? Was dat verstandig? Zaten er risico's aan? De vragenlijst was lang. De neuroloog reageerde nuchter: je had al 3 kinderen kunnen hebben. Zwangerschap geeft geen extra risico, bevallen ook niet, alleen heb je na de bevalling een wat grotere kans op een terugval (schub) maar daar krijg je dan medicatie voor. Het advies was wel om, zolang wij een kinderwens hadden, niet met MS remmende medicatie te beginnen. De neuroloog was dus duidelijk; geen enkel probleem. Toch was het voor ons niet zo makkelijk.

De eerste maanden zijn we bezig geweest met het tot ons laten doordringen van de diagnose en wat dat voor onze toekomst zou kunnen betekenen (wisten wij veel). Bovendien kreeg ik meteen een prednisonkuur waar ik van moest herstellen. Toen de rust een beetje terug keerde kwam het dilemma; gaan we ervoor of toch niet? We kwamen er eigenlijk niet uit. Na veel gesprekken, met elkaar en verschillende anderen,  hebben we uiteindelijk gezegd: laat de natuur het maar beslissen. Als ik niet zwanger wordt dan is dat maar zo (geen medische molen, want daar zaten voor mij wel risico's aan) en als ik wel zwanger zou worden dan is dit kindje ontzettend gewenst!

Misschien kun je het wel raden, maar binnen een maand was ik dus zwanger! We moesten samen echt even aan het idee wennen maar waren er heel blij mee. Vanwege mijn MS stond ik onder de controle van de gynaecoloog (lees: lekker veel echo's) en alles verliep voorspoedig. Mijn bloeddruk was mooi laag, mijn suiker netjes op peil, de baby was lekker druk bezig en gezond en ik kon zeer goed vooruit. Alleen een heftige buikgriep zorgde ervoor dat mijn zwangerschapsverlof een paar weken eerder begon dan gepland. Het was voor mij wat moeilijker om daar van te herstellen.

Ik voelde me op en top zwanger. Ja ik was moe, net als iedere zwangere en ja, ik was weleens misselijk zoals dat er ook bij kan horen. Maar mijn lichaam deed wat het moest doen!!! Tijdens mijn zwangerschap heb ik me zwanger gevoeld en zeker geen MS patiënt, ik vond het heerlijk! Ik ben zo dankbaar dat ik dit heb mogen meemaken en beleven en dat ik nu mama ben.

Ik zal in een laten Stukje eens beschrijven hoe het was om te bevallen met MS (mannen geen zorgen; geen details)

FotO gemaakt door: Silvisual.nl