24 april 2020
Vanwege het feit dat ik MS had, moest ik bij de gynaecoloog onder controle komen en bevallen in het ziekenhuis. Een deel van de controles vonden ook plaats bij de verloskundigen van het ziekenhuis. Al tijdens een van de eerste afspraken met de gynaecoloog hebben we besproken en vastgelegd dat ik tijdens de bevalling een ruggenprik zou krijgen. Dit om te voorkomen dat ik van de weeën te uitgeput zou raken om te kunnen persen (gezien mijn toch behoorlijk verminderde uithoudingsvermogen en kracht).
Verder zou mijn bevalling volledig gelijk zijn aan die van iedere andere vrouw (hoewel alle bevallingen natuurlijk anders zijn). Ik zou alleen wel, binnen 24 uur na de bevalling, aan een infuus met Gammaglobuline komen te liggen. Hierin zitten de verschillende eiwitten van wel 1000 (!!!) verschillende donoren. Dit zou het extra risico op een schub na de bevalling moeten reduceren. Dit infuus moest de komende maanden 5 keer herhaald worden.
De bevalling ging geweldig (vond ik!). Ik zal jullie de details besparen maar de ene dag was ik jarig en was er niets aan de hand en de volgende ochtend om 10 uur waren we papa en mama! Ik was trots op mijn lijf die precies deed wat het moest doen. De MS was ergens ver weg, gelukkig.
Dat is ook een tijd zo gebleven. Ik voelde me echt fantastisch de eerste weken na de bevalling. Ik kan me een wandeling door het bos herinneren met mijn moeder waarbij we 7 km hebben gelopen, mijn zoontje was toen een paar weken oud. Ik begon zelfs te denken dat de MS vermoeidheid niet bestond, dat ik me dat al die tijd had ingebeeld.
Tot ik op een dag wakker werd, zo van de een op de andere dag. Zonder ook maar een enkele waarschuwing was de vermoeidheid terug. Dat was echt een forse tegenvaller. Ik moest volledig wennen aan mijn nieuwe energie niveau. Sinds dat moment heb ik me nooit meer zo energiek gevoeld.
Als het om zwangerschap en bevallen gaat zou ik zo nog 10 kinderen willen krijgen, echter er moet ook voor die kinderen gezorgd worden en ze worden groter en dat is iets wat ik fysiek echt niet aan kan. Wij zijn dus heel erg gelukkig met onze ene mooie zoon! We tellen onze zegeningen.