18 mei 2020
Toen ik de diagnose MS kreeg was ik onder behandeling van een ‘reguliere’ neuroloog. Ik denk dat het bij het maken van de afspraak een kwestie was van wie er tijd had. Na de diagnose kreeg ik van deze neuroloog echter de kans om over te stappen naar de neuroloog die binnen het Catharina ziekenhuis gespecialiseerd was in MS. Hoewel ik niets dan lof heb over de eerst genoemde neuroloog kozen we toch om de overstap te maken. Zo kwam ik terecht bij dokter Hengstman.
Meteen de eerste afspraak was er een klik. Hij wilde met een schone lei beginnen en mijn verhaal vanaf het eerste moment horen. Alles heeft hij opnieuw uitgevraagd en onderzocht. Ik kan me van die afspraak nog goed herinneren dat hij vertelde dat hij ook maar gewoon iemand was die toevallig veel wist over een onderwerp waar wij veel over wilden weten. (Dit zullen niet zijn exacte bewoordingen zijn geweest, maar is hoe ik het me herinner). Met het gevoel in goede handen te zijn vertrokken we naar huis.
Dat goede gevoel is gebleven. Dokter Hengstman is een ontzettend empathische dokter. Hij kijkt verder dan alleen naar de uitslagen van onderzoeken, hij kijkt naar mij als mens. Ook als alle uitslagen geen bijzonderheden laten zien, dan nog neemt hij de klachten die ik ervaar zeer serieus en handelt hiernaar.
Hij heeft me nooit een keuze opgedrongen. Maar altijd de mogelijkheden helder uiteen gezet en de keuze aan ons gelaten. Als ik hem rechtstreeks vroeg wat hij in onze situatie zou doen dan kregen we een eerlijk antwoord. De mening en gevoelens van de patiënt zijn voor hem duidelijk leidend. Voelt het goed voor mij om iets op een bepaalde manier te doen? Dan kijkt hij of dat mogelijk is.
Als ik in het ziekenhuis lag kwam hij, indien mogelijk, altijd even langs voor een praatje. Ook de laatste opnames toen het mentaal zwaar voor me was, wist hij de juiste dingen te zeggen om me weer strijdvaardig te maken. Hij vocht met me mee!
Ik heb me altijd serieus genomen gevoeld en nooit een nummer. Hij wist precies wie hij voor zich had. Mijn man en ik hebben een onverdeeld vertrouwen in zijn oordeel.
En toen... een paar maanden geleden kwam er een brief. Deze arts, mÃjn arts, gaat stoppen met patiëntenzorg. Ik schrok! Ik vind het vreselijk maar tegelijk ben ik ook trots. De brief vermelde dat hij zich gaat inzetten voor het verbeteren van de behandeling bij MS. Meer patiënt gericht en in de nabijheid van de patiënt. Ik denk dat de MS wereld nog heel veel gaat horen van deze neuroloog. Als iemand de zorg rond MS kan verbeteren dan is het deze man!
Ik zal hem ook vast nog tegenkomen bij gelegenheden omtrent MS (dat hoop ik althans). Maar ik zal hem ook heel erg missen als mijn neuroloog. En ik weet, velen met mij.
Beste Gerald, ontzettend bedankt voor al je hulp en steun de afgelopen jaren en ongelooflijk veel succes met het uitvoeren van al je plannen.
Voor het plaatsen van dit stukje heb ik dr. Hengstman om toestemming gevraagd.