19 maart 2020
Sinds november 2018 ‘eet ik anders’. Stichting MS Anders is begonnen met een wetenschappelijk onderzoek naar de invloed van eten op MS. Ik wilde al langer mee doen maar was eerder uitgeloot, nu gingen ze het weer met 200 mensen doen en werd ik wel ingeloot!
We begonnen met een kick off dag. Hierbij leerden we de basisprincipes van ons speciale dieet. Want dit dieet was speciaal voor ons, MS patiënten, gemaakt. Een paar van de speerpunten zijn:
Veel groenten!
Veel bonen en peulvruchten
Geen toegevoegde suikers
Geen pakjes en zakjes
Weinig middelen die bewerkt zijn (dat anders de fabriek in gaat dan het eruit komt)
Niet iedere dag vlees
Veel afwisseling
Veel ontstekingsremmende kruiden en voedingstoffen (bijvoorbeeld gember en kurkuma)
3 maaltijden per dag, zo weinig mogelijk tussendoortjes
Nogal een lijst van voorwaarden en omdat het om een wetenschappelijk onderzoek ging moesten we ons er minstens 3 maanden aan houden. Een hele uitdaging, maar ik was vastbesloten.
We kregen een mooi boek mee waarin alles nogmaals werd uitgelegd maar waarin ook de eerste maand volledig uitgeschreven stond (voor zowel ontbijt, lunch als diner). Dit was fijn om inspiratie op te doen en om de basisprincipes onder de knie te krijgen. Alle gerechten waren makkelijk te maken, ook hiermee was rekening gehouden dat het voor mensen met MS was, die over het algemeen weinig energie hebben.
De eerste keer boodschappen doen was een uitdaging!!! Mijn hele kar lag vol met allerlei dingen die er nooit eerder in hadden gelegen. Echt bizar. De eerste weken was moeilijk, het was een levensstijl verandering. Ik had hoofdpijn door het afkicken van de suikers, maar ik was enorm gemotiveerd.
Na een paar weken werd ik het wel zat om te eten wat me werd voorgeschreven. Ik dacht van te voren dat dat handig zou zijn, maar het is raar om niet zelf te kiezen wat je eet (en waar je zin in hebt). Dus ik was blij dat de eerste maand voorbij was en zelf weer een planning kon maken (en op zoek kon naar andere recepten!).
Terwijl de tijd vorderde werd het steeds makkelijker toe te passen, en (!) ging ik me steeds beter voelen. Heel concreet kan ik het niet omschrijven, maar het voelde goed, het voelde gezonder. Niet meer eten om het eten (zak chips leeg eten) of omdat dat zo hoort (gebakje op een verjaardag) maar nadenken over wat je in je lijf stopt! Het is toch logisch dat onbewerkte voedingsmiddelen gezonder zijn?
Na 3 maanden was het wetenschappelijke deel voorbij. Het advies was natuurlijk om deze manier van eten vol te houden. Maar dit mocht volgens het 80-20% principe. Dus het grootste deel gezond en dan kun je best ook eens een frietje eten of iets met suiker. Mijn quilty pleasure is chips! Dus die kwamen weer iedere week in het weekend voorbij. Ik besloot in principe geen suiker meer te eten. Dit is voor mij dé manier om het vol te houden.
De momenten dat het voor mij niet meer vol te houden was, is tijdens de prednison kuren geweest. Ik lag in het ziekenhuis en had ontzettend veel trek van de medicatie. Die weken heb ik het losgelaten (en dat heeft de weegschaal gemerkt) om het zodra ik me beter voelde het weer op te pakken.
Na de laatste periode van ziek zijn heb ik mijn dieet nu sinds 2 weken weer opgepakt en wat voelt het weer goed! En wat is het lekker!!! Alleen maar water drinken en lekkere (losse) theetjes, zelf gemaakte soepen als lunch, bananenpannenkoekjes en smoothies als ontbijt, genieten!!! Gezond eten is zo lekker! Maar af en toe een bakje chips zal ik ook niet laten staan...
Op de foto: mijn lunch van vanmiddag! ❤️