15 juli 2020
Toen ik de titel van dit Stukje net intypte realiseerde ik me dat die verwarrend kan zijn. Gaat het over letterlijk dromen? (Dus s’nachts als je slaapt) of figuurlijk dromen? (Over je toekomst bijvoorbeeld). Die laatste vind ik lastig, maar heb ik toch al vaker indirect besproken, dus ditmaal gaat het over de eerste; s’nachts dromen.
Dromen doe ik al zolang ik me kan herinneren. Ik kan me nu nog dromen herinneren die ik had als kind. Een regelmatig terugkerende droom was dat ik van bovenaan het trappetje bij de speeltuin af kon vliegen naar beneden. Ik schat dat ik toen een jaar of 6 was en zou willen dat ik deze droom nog altijd had. Wat is er nu heerlijker dan dromen dat je kunt vliegen?
Nog altijd droom ik veel, sterker nog, ik droom steeds meer! ‘s Nachts word ik niet gehinderd door welk energiegebrek dan ook. Daarom heb ik het in de nacht drukker dan overdag.
Ik heb geen idee waar het vandaan komt. Door de medicatie? Door de MS? Geen idee, maar vaak vind ik het lastig. Veel dromen zijn niet positief. Het zijn niet direct nachtmerries maar leuk is anders. Het nare is dat ik al mijn dromen kan herinneren en dan vooral het gevoel dat ik erbij had. Soms is een droom zo intens dat het gevoel dat ik in de droom had de hele dag bij me blijft hangen. En dat is lastig, vooral als die emotie niet heel positief was.
Ik droom ook in terugkerende thema’s. Het beroemde examen waarvoor ik niet heb geleerd of ineens een black-out voor heb is er eentje, maar ook onafgewerkte situaties uit het verleden. Ook word ik regelmatig wakker met het gevoel voor altijd alleen te blijven (kun je je mijn vreugde voorstellen als ik me realiseer dat ik al jaren gelukkig getrouwd ben met een geweldige vent?).
Al mijn klasgenootjes van de basisschool zijn ook al minstens een keer langsgekomen. Dat kunnen ook klasgenoten zijn waarvan ik overdag niet meer kan herinneren wie ze zijn. Maar in mijn dromen zijn ze glashelder en weet ik alle namen. Eenmaal wakker weet ik die namen nog en ben ik altijd geneigd ze op te zoeken op Facebook en ze toe te voegen (Hé hoi! Ken je me nog? Ik heb vannacht over je gedroomd!) maar doe dat toch maar niet.
Vaak vraag ik me af waar al die dromen vandaan komen. Dat ik bepaalde dingen verwerk in mijn dromen of dat bepaalde (onbewuste) angsten boven komen snap ik nog wel. Maar sommige dingen??????? Geen idee!
Vannacht had ik een heerlijke droom; ik danste weer!!! (Heb ik tot mijn diagnose bijna mijn hele leven gedaan) Dat soort dromen mogen eeuwig duren wat mij betreft. Terwijl ik dit schrijf geniet ik nog na van deze droom. Op deze manier is dromen geen last maar iets om overdag nog lekker eens bij weg te dromen...