21 april 2020
Let op: dit Stukje valt in dezelfde categorie als 'de poepvraag', zoals ik deze heb beschreven in mijn Stukje: 'de vraag der vragen'. Mocht je nu dus met een smakelijk bord eten of de restanten van de paaseitjes voor je neus zitten, dan zou ik deze even overslaan.
Bekend is dat bijna alle auto-immuunziektes gepaard gaan met darmklachten.
Járen geleden heb ik de diagnose PDS (prikkelbare darmsyndroom) gekregen. Ik had in die tijd veel en heftige buikpijn. Ik heb jarenlang bepaalde voedingsmiddelen gemeden, zoals ui, paprika, maïs en bonen. Dit in combinatie met voldoende beweging maakte de klachten voor mij goed beheersbaar.
Nu, terugkijkend op die periode, denk ik dat het al iets te maken heeft gehad met de diagnose die ik later zou krijgen, namelijk die van MS. De afgelopen jaren zijn mijn darmklachten wat meer op de achtergrond geraakt. Toen ik begon met mijn MS dieet van MS Anders heb ik besloten om te proberen om de voedingsstoffen die ik langer dan een 10 jaar niet had gegeten weer toe te voegen aan mijn menu. En dat is gelukt! Ik eet alles weer (binnen mijn dieet) en mijn buik vindt het prima. En ik ook, want zeg nou zelf ui en paprika is heerlijk!
Mijn stoelgang wisselt heel erg, de ene dag ga ik wel naar de wc en dan een paar dagen niet. De ene keer kost het me moeite de andere dag gaat het als vanzelf. Er is geen pijl op te trekken. Af en toe heb ik een fikse krampaanval en dan loopt het zweet me over het hoofd. Erg vervelend maar zodra deze na een minuut of 5 voorbij is, dan is het ook weer klaar. (Wees gerust: dit was de ergste alinea, meer vieze details komen er niet...). Voor mij blijft het dus wel belangrijk om goed voor mijn darmen te zorgen.
Wat ik geleerd heb de afgelopen jaren, puur door het zelf te ondervinden, is dat gezond en gevarieerd eten, voldoende beweging en scheten laten echt de sleutelwoorden zijn voor mijn darmen. Geen toegevoegde suikers, geen pakjes en zakjes, geen bewerkte voedingsmiddelen, voldoende groente en bonen, veel vis en vlees met mate.
Beweging in de vorm van wandelen werkt voor mij het beste, maar ook fietsen is fijn. Waar ik verder op let is dat ik niet teveel ineen gedoken zit, dus met mijn knieën opgetrokken voor mijn borst bijvoorbeeld (of zitten op een te lage stoel!). Dit levert bij mij ook buikpijn op.
Buikpijn en gasvorming gaan vaak hand in hand, bij mij tenminste. Het is voor mij essentieel om eventuele gassen gewoon te laten vliegen, anders krijg ik echt buikpijn! Natuurlijk doe ik dit niet in (al) het gezelschap, maar thuis zeker wel (sorry huisgenoten).
Mocht ik toch nog buikpijn hebben dan helpt het mij heel erg om plat op mijn buik te gaan liggen (vaak hebben we juist de neiging ineen te kruipen bij pijn) en dan naar mijn buik te ademen en te ontspannen. Na een tijdje begint de boel dan te werken en moet je even flink met het dekbed wapperen om de overlast te beperken. ;-)