Corona?

24 december 2020

Op het moment dat ik deze woorden schrijf, weet ik nog niet hoe dit blog zal eindigen.

Het begon afgelopen maandag. Ik kreeg een telefoontje... mijn man was in de nabijheid geweest van iemand die, bleek naderhand, positief getest was op Corona.

Meteen beginnen de raderen te draaien. Volgens de richtlijnen moet hij meteen in quarantaine. Gelukkig kregen we mijn man vlug te pakken op zijn werk en werd hij door zijn baas direct naar huis gestuurd. Hij had niet echt klachten. Met uitzondering van een restje verkoudheidsklachten waarvoor hij onlangs nog getest was (negatief).

Nu kwam het ineens wel heel dichtbij. Samen besloten we om hem niet af te zonderen van ons zoontje en mij. Ons huis is daar wat te klein voor en het zou voor veel praktische bezwaren zorgen. Pas na 5 dagen na het laatste contact met de besmette persoon heeft het zin om je te testen, dus pas vanmorgen konden we gaan testen.

Sinds eergisteren werd mijn man ineens ziek. Fiks verkouden, hoesten, keelpijn, hoofdpijn en verhoging en gisteren kwam daar koorts en misselijkheid/braken bij. Zou het? Of is het 'toeval' en heeft hij een ander virusje te pakken?

Ook ik voel me niet zo lekker. Ben nog meer moe dan anders en heb keelpijn.

Bizar hoe dat nu ineens beladen is. Normaal draai je je hand hier niet voor om. Natuurlijk is het vervelend als je je ziek voelt maar het gaat wel weer over. Nu heeft het zoveel consequenties....

Gelukkig had ik alle kerstboodschappen al in huis en kunnen we wat dat betreft wel even vooruit. Kerst zouden we toch al alleen maar met ons drietjes vieren, dus wat dat betreft veranderd er niets. We kunnen alleen niet even een frisse neus gaan halen buiten.

Het is nu wachten op de uitslag. We zijn allebei inmiddels al vaker getest maar dit is de eerste keer dat we het gevoel hebben dat er echt een reële kans is dat deze ook daadwerkelijk positief is. De voorgaande keren waren we verkouden en gingen we naar de teststraat omdat dat nou eenmaal de regels zijn in dat geval.

We zullen zien, eerst wachten op de uitslag en dan wachten op hoe we ons zullen gaan/blijven voelen. Écht zorgen maken we ons nog niet, daar is als het nodig is nog tijd genoeg voor.

7 uur later...

Zojuist kwam de uitslag binnen: positief. Dus toch! Ik schrik, want hoewel ik wist dat de kans dit keer reëel was, geloofde ik het niet écht. We zijn al die maanden zo voorzichtig geweest!

Al die tijd gaat het alleen maar over Corona. Je hoort allerlei verhalen van allerlei mensen. Bij ons was het nog niet heel dichtbij gekomen. Daardoor bleef het abstract. Nu gaat het ineens over ons, over mij.

Na onze naasten op de hoogte te hebben gebracht neem ik even de tijd om de informatie van de GGD te lezen. Wat een regels! ‘Gelukkig’ hebben we het allebei. Afstand houden van elkaar en isoleren hoeft niet. Ons zoontje kunnen we natuurlijk niet op afstand houden. Het is niet anders.

Volgens de informatie worden we binnenkort gebeld door de GGD. Dan horen we hoelang we binnen moeten blijven en kunnen we onze vragen stellen. Fijn. Want die zullen nog wel boven komen borrelen.

Hoe het verder gaat? We zullen zien. Één dag tegelijk. Net als anders, net als tijdens het herstel van een schub, net als iedereen dat moet. We slaan ons er wel doorheen. Via deze weg wil ik jullie ten slotte hele fijne en gezellige kerstdagen wensen. Geniet binnen de mogelijkheden zoveel mogelijk van elkaar. Tel je zegeningen en blijf gezond! Veel liefs Nanda

Wordt vervolgd.....